müddət

is. <ər.>

1. Bir işin, hadisənin başlanması ilə qurtarması arasındakı, yaxud bir şey üçün müəyyən edilmiş vaxt, zaman. Təhsil müddəti. – <Qadın:> Molla, məni günaha batırdın, siğənin müddəti çoxdan tamam olmuşdur. Ç.. <Rəhim:> Parovozun adi təmirinə 96 saat tələb olunduğu halda, biz təmir müddətini 24 saata endirdik. Ə. S.. // Ümumiyyətlə, vaxt, zaman. (Bir) az müddət – az zaman, az vaxt. Az müddət içərisində dil öyrəndi. – <Dərviş> . . bərk köksünü ötürüb bir az müddətdən sonra məndən sordu. A. D.. <Göyərçin:> Böyük bir saray az müddətdə tikilib başa gələ bilər. Z. Xəlil. Bir müddət – bir neçə vaxt, bir zaman, bir qədər. Bir müddət gözləmək. – Bir müddət işlədikdən sonra bəy <Nəbinin> haqqını kəsir. «Qaçaq Nəbi». Teymur bir müddət dalanın ağzında dayanıb nə edəcəyini bilmədi. H. Seyidbəyli. (Bir) neçə müddət – bax bir müddət. Bir övrət bir kişi ilə neçə müddət yaşayandan sonra bunların övladı olur. C. M.. Beləliklə, İskəndər bəy dağlarda neçə müddət padşahlıq elədi. Ə. H.. Bu müddət(də) – bu dövr(də), bu vaxt(da).

2. Mövsüm. Ov müddəti. Əkin müddəti.